![](https://www.getgnu.org/wp-content/uploads/2020/01/KaliLinux.png)
Kali Linux 2021.3 edinmek için aşağıdaki linklerden yararlanabileceksiniz.
Kali Linux 2021.3 edinmek için aşağıdaki linklerden yararlanabileceksiniz.
Bir sistem yöneticisinin belirli kullanıcılara (veya kullanıcı gruplarına) komutların ve argümanların denetim iznini sağlarken bazı (veya tüm) komutları kök veya başka bir kullanıcı olarak çalıştırma yeteneği vermesi için yetkilendirmesi anlamına gelen sudo‘nun 1.9.5p2 sürümü duyuruldu. sudoers günlük sunucusu istemcisindeki, sunucuya kısmi bir yazmanın, arabellek kuyruğundaki bir döngü nedeniyle sudo işleminin büyük miktarda CPU zamanı tüketmesine neden olabileceği bir sorunun düzeltildiği belirtilirken, libsudo_eventlog’da libsudo_util’e eksik bir bağımlılığın eklendiği söyleniyor. Komutun argümanlarında ters eğik çizgileri kaldırırken olası bir arabellek taşmasının düzeltildiği belirtilirken, sudoedit olarak çağrıldığında, aynı komut satırı seçeneklerinin artık sudo -e için kabul edildiği bildiriliyor. GNU/Linux kullanıcıları sistem yöneticisi, root olarak işlem yapmaları gerektiğinde terminale sudo komutuyla başlayan bir komut yazarlar ve onlardan derhal bir parola istenir. Bilindiği gibi, doğrudan root olmak isteyen kullanıcı başka bir komuta ihtiyaç duymadan sudo su komutunu kullanır. sudo 1.9.5p2 hakkında ayrıntılı bilgi edinmek için sürüm duyurusunu inceleyebilirsiniz.
sudo 1.9.5p2 edinmek için aşağıdaki linklerden yararlanabilirsiniz.
Yıllardır uyguladığı varsayılan root kullanıcı politikasını BackTrack’tan devralan adli analiz ve penetrasyon testleri için geniş bir güvenlik araçları koleksiyonu ile gelen Debian Testing tabanlı bir dağıtım olan Kali Linux, bunu değiştirmeye ve Kali Linux’u “geleneksel varsayılan root olmayan kullanıcı” modeline taşımaya karar verdi. Ocak ayının sonlarında duyurulması planlanan 2020.1 sürümünün bir parçası olarak gündeme gelen bu durum, şu an için haftalık kalıplar üzerinde de görülebiliyor. BackTrack, bilindiği gibi bir CDROM’dan çalıştırılması amaçlanan Slackware tabanlı bir live CD olarak sunuluyordu. Bir Debian türevi olma yolunda bir sürü avantaj sağlayan Kali Linux ise bilindiği gibi Debian testing versiyonuna dayanıyor. Ayrıca, Debian testing versiyonu dahi pek çok genel Linux dağıtımından daha kararlı bir sürümdür. Günlük kullanımda, varsayılan root kullanıcının artık gerekli olmadığı ve Kali’nin daha geleneksel bir güvenlik modeline geçmesinin daha iyi olacağı sonucuna varıldı.
root kullanıcısı nerede gerekli oluyor
Nmap, Kali Linux’ta kullanılan en popüler araçlardan biri ve günümüzde kullanılan en popüler port tarama aracıdır. root olmayan bir kullanıcı tarafından çalıştırıldığında, nmap varsayılan olarak bağlantı taraması ( -sT ) olarak bilenen parametre ile çalışır. Ancak, root kullanıcısı ile nmap çalıştırıldığında, raw soketlerin kullanılması için ek ayrıcalıklardan yararlanır ve çok daha popüler bir tarama türü olan bir syn taraması ( -sS ) gerçekleştirir. Root çalıştırılmadığı sürece bu syn taraması mümkün değildir. Bundan böyle kök erişimine ihtiyaç duyduğunu belirlediğimiz araçlar ve hizmetleri başlatma/durdurma gibi ortak yönetim işlevleri, etkileşimli olarak yönetici ayrıcalıkları isteyecektir. Sonuç olarak, bunun çoğu kullanıcı için büyük bir değişiklik olacağı düşünülmüyor. Birçok uygulama root olmayan hesaplar gerektiriyor. Bu işlem, Kali Linux’un bakımını basitleştirecek ve son kullanıcılar için problemleri önleyecektir. Artık live modda root/toor kullanıcı-şifre ikilisi kullanılmayacak. live modda kullanıcı ve şifresi kali/kali olacaktır. Yükleme sırasında, sudo grubuna eklenmesi nedeniyle yönetici ayrıcalıklarına sahip olacak root olmayan bir kullanıcı oluşturulması istenecektir. Güvenliği gerçekten önemsemiyorsanız ve eski modeli tercih ederseniz, install kali-grant-root
yükleyebilir ve parolasız kök haklarını yapılandırmak için dpkg-reconfigure kali-grant-root
çalıştırabilirsiniz. Kali Linux’un haftalık kalıplarını burada bulabilirsiniz.
Google adı ve logosu, “GoogleUpdate” denilen otomatik güncelleştirme mekanizması, kullanım istatistiklerinin takibi ve Flash Player bütünleşmesi gibi özelliklerle Chromium’dan farklı olduğu bilinen Google Chrome, Debian 10 Buster’a nasıl yüklenir? Google tarafından geliştirilen ve WebKit motorunu kullanan Google Chrome; GNU/Linux, Android, iOS, Microsoft Windows ve Mac OS X işletim sistemlerinde kullanılabilmektedir. Google Chrome Debian deposu üzerinde bulunmadığı için, onu resmi paketten yüklemek gerekiyor. Kurulum oldukça basittir, ancak root ayrıcalıkları almak için komutlara ‘sudo’ eklemeniz gerekmiyorsa, root hesabında çalıştığınızı varsayılmaktadır.
Öncelikle her zaman herhangi bir yazılımı kurmadan önce aşağıdaki komutları terminalde çalıştırarak sisteminizin güncel olduğundan emin olmanız önemlidir:
apt update
apt upgrade
Sonra Google Chrome DEB paketini indirmek gerekiyor. Aşağıdaki bağlantıdan indirebilirsiniz:
https://dl.google.com/linux/direct/google-chrome-stable_current_amd64.deb
Ardından eğer indirdiğiniz dizinde değilseniz cd komutuyla o dizine geçiyorsunuz. Mesela:
cd /home/fortran/İndirilenler
sonra yükleme komutunu veriyorsunuz:
apt install .google-chrome-stable_current_amd64.deb
Artık terminalde;
google-chrome
komutunu vererek ya da menüden ilgili girdiye tıklayarak uygulamayı çalıştırabilirsiniz. Güle güle kullanın.
Güçlü bir x86 ve AMD64/Intel64 sanallaştırma ürünü olan VirtualBox‘ın en son sürümü, 16 Temmuz 2019‘da duyurulan 6.0.10’dır. Bir bakım sürümü olarak duyurulan sürümün kararlılığı arttırdığı ve gerilemeleri düzelttiği belirtiliyor. VirtualBox 6.0.10 hakkında ayrıntılı bilgi edinmek ve değişikliklerin tam listesini görmek için 6.0.10 değişiklikler sayfasını inceleyebilirsiniz. Bir sanallaştırma yazılımı olan VirtualBox, Sun’ın Ocak 2010′da Oracle tarafından satın alınmasıyla Oracle VM VirtualBox adını almış bulunuyor. Bilindiği gibi; sanal makine yazılımları, donanımın, çalışan işletim sistemiyle paylaştırılmasını sağlarlar. Başka deyişle, bir işletim sistemi üzerinde diğer birini kurup kullanabilmenizi mümkün kılarlar. VirtualBox; başta GNU/Linux, Windows ve Mac OS X olmak üzere pek çok sisteme destek veriyor. Deneyimsiz kullanıcıların da fazla zorlanmadan kullanabildiği VirtualBox, ücretsiz ve açık kaynak kodlu bir yazılım. Debian 10 Buster’a VirtualBox 6.0.10’un nasıl yüklendiğini ele alacağız.
Sisteminizde sudo öntanımlı olarak kurulmamışsa, sudo’yu kurabilir, kendinizi /etc/sudoers dosyasına ekleyebilirsiniz. Veya
su -
komutuyla root olabilirsiniz. VirtualBox, varsayılan Debian 10 deposuna dahil değildir. Bu nedenle, onu Oracle deposundan yükleyebilmek için nano ile yeni bir kaynak listesi dosyası oluşturmamız gerekiyor:
sudo nano /etc/apt/sources.list.d/oracle-virtualbox.list
komutuyla ilgili dosyayı açalım. İçine aşağıdaki satırı aynen kopyalayıp yapıştıralım:
deb https://download.virtualbox.org/virtualbox/debian buster contrib
Dosyayı nano metin düzenleyicisiyle kaydetmek için Ctrl + O tuşlarına, ardından onaylamak için Enter tuşuna basın. Dosyayı kapatmak için Ctrl + X tuşlarını kullanabilirsiniz.
Ardından, Oracle GPG ortak anahtarını almak ve Debian 10 sisteme aktarmak için aşağıdaki komutu çalıştırın, böylece Oracle deposundan indirilen paketlerin doğrulanması sağlanabilecektir.
wget -q https://www.virtualbox.org/download/oracle_vbox_2016.asc -O- | sudo apt-key add -
Depoları güncelleyelim:
sudo apt update
Artık VirtualBox 6.0.10’u yükleyebiliriz:
sudo apt install virtualbox-6.0
Eğer bilgisayarınız 32 bit ise, bunun yerine VirtualBox 5.2’yi kurmanız gerekiyor:
sudo apt install virtualbox-5.2
Güle güle kullanın.
Bilindiği gibi, takas (swap) alanı, fiziksel bellek miktarı dolduğunda kullanılan alandır. Bir GNU/Linux sistemde, RAM yetersiz olduğunda, aktif olmayan sayfalar RAM’den takas (swap) alana taşınır. Takas (swap) alanı, özel olarak ayrılmış bir alan ya da bir takas dosyası olabilir. Özellikle, bir Debian sanal makinesini çalıştırırken takas bölümü mevcut değildir, bunu, kullanıcının oluşturması gerekir. Kurulum sırasında takas (swap) alan oluşturmadıysanız ve artık oluşturmaya karar verdiyseniz, bu yazı, size rehberlik edecektir.
Sistem kurulumunda takasın etkin olup olmadığını kontrol etmek için aşağıdaki komutu çalıştırın:
sudo swapon --show
Çıktı boş dönerse, bu, sistemin takas alanının olmadığı anlamına gelir. Aşağıdakine benzer bir çıktı alırsanız, sisteminizde takas etkinleştirilmiştir ve takas olarak ayrılan yer de bellidir.
NAME TYPE SIZE USED PRIO
/dev/sda2 partition 4G 0B -1
Şimdi, Debian 10 Buster’a nasıl takas (swap) alanı ekleyeceğimiz konusuna gelelim. Öncelikle bir takas dosyası oluşturalım. Biz bu çalışmamızda 1 GB’lık bir takas alanı oluşturup etkinleştireceğiz. Siz bu boyutu, dilediğiniz boyuta dönüştürebilirsiniz. Bunun için:
sudo fallocate -l 1G /swapfile
Fallocate yüklü değilse veya fallocate’in başarısız olduğunu söyleyen bir hata mesajı alırsanız, aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz:
sudo dd if=/dev/zero of=/swapfile bs=1024 count=1048576
Yalnızca root haklarına sahip kullanıcı takas dosyasını okuyabilir ve yazabilir. Bu nedenle, izinleri doğru ayarlamak için aşağıdaki komutu verin:
sudo chmod 600 /swapfile
Dosyada takas alanını ayarlamak için mkswap aracını kullanmak uygun olacaktır:
sudo mkswap /swapfile
Şimdi takas dosyasını etkinleştirelim:
sudo swapon /swapfile
Değişikliğin kalıcı olmasını sağlamak için etc/fstab dosyasına kaydetmemiz gerrekiyor:
sudo nano /etc/fstab
etc/fstab dosyasına aşağıdaki satırı yapıştırıyoruz:
/swapfile swap swap defaults 0 0
Takas işleminin etkin olup olmadığını kontrol etmek için swapon veya free komutunu kullanabilirsiniz:
sudo swapon --show
Çıktı, aşağıdakine benzer bir şey olmalıdır:
NAME TYPE SIZE USED PRIO
/swapfile file 1024M 507.4M -1
Kullanımı görmek için:
sudo free -h
Değişim değeri, bir Linux çekirdeği özelliğidir. Değişkenlik, 0 ile 100 arasında bir değere sahip olabilir. Düşük bir değer, çekirdeğin mümkün olduğu her yerde değişmekten kaçınmaya çalışmasına neden olurken, daha yüksek bir değer, çekirdeğin yer değiştirme alanını daha agresif bir şekilde kullanmasını sağlar. Varsayılan swappiness değeri 60’tır. Cat komutunu kullanarak mevcut swappiness değerini kontrol edebilirsiniz:
cat /proc/sys/vm/swappiness
İhtimal çıktı aşağıdaki gibi gelecektir:
60
60 takas değeri masaüstü bir bilgisayar için uygun olsa da, sunucular için daha düşük bir değer ayarlamak gerekir. Örneğin, takas değerini mesela 10 olarak ayarlamak için şunu yazın:
sudo sysctl vm.swappiness=10
Bu parametrenin yeniden başlatmalar arasında kalıcı olması için, /etc/sysctl.conf dosyasına şu satırı ekleyin:
vm.swappiness=10
Optimum değişim değeri, sistem iş yükünüze ve belleğin nasıl kullanıldığına bağlıdır. En iyi değeri bulmak için bu parametreyi küçük artışlarla ayarlamanız gerekebilir. Takas (swap) alanınızı güle güle kullanın.
* * * * * *
Takas dosyasını herhangi bir nedenle devre dışı bırakmak ve kaldırmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz. Takas alanını çalıştırarak devre dışı bırakabilirsiniz:
sudo swapoff -v /swapfile
/etc/fstab dosyasını metin editörüyle açarak, daha önce eklemiş olduğunuz aşağıdaki satırı silin:
/swapfile swap swap defaults 0 0
Son olarak, oluşturduğunuz gerçek takas dosyasını silin:
sudo rm /swapfile
Kolay gelsin.
Bilindiği gibi, Debian ekibi 6 Temmuz 2019‘da Debian 10 “Buster” sürümünü duyurdu. Sürüm; bir önceki sürüm Stretch’ten daha yeni özellikler ve geliştirmeler içeriyor. Bu yazıda, sistemin, Debian 9 Stretch’ten Debian 10 Buster’a nasıl yükseltileceğini ele alacağız. Tüm komutlar root hesabı ile çalıştırılacağı için, kullanıcının kök kullanıcı ayrıcalıklarına veya sudo ayrıcalıklarına sahip olması gerektiğini biliyorsunuz. Mevcut sistemde, sizin için önemli olan verileri yedeklemenizi öneririz. Yükseltme işleminden önce, mevcut Debian sürümüne ait tüm paketlerin güncellenmesi önemlidir. Bu nedenle, öncelikle aşağıdaki komutu kullanarak bu güncellemeyi yapınız.
sudo apt update && apt upgrade
Şimdi /etc/apt/sources.list dosyasını düzenlemek gerekiyor. Öncelikle bu dosyayı açalım:
sudo nano /etc/apt/sources.list
Listedeki tüm “stretch” kelimelerini “buster” ile değiştirin. Tüm örnekleri aynı anda bir kerede değiştirmek için sed komutunu kullanabilirsiniz. O zaman terminalden;
sudo cp /etc/apt/sources.list /etc/apt/sources.list.orig
sudo sed -i 's / stretch / buster / g' /etc/apt/sources.list
komutlarını verebilirsiniz. /etc/apt/sources.list dosyasındaki depolar, aşağıdakine benzer biçimde değişmiş olacaktır:
deb http://mirrors.digitalocean.com/debian buster main
deb-src http://mirrors.digitalocean.com/debian buster main
deb http://security.debian.org/ buster/updates main
deb-src http://security.debian.org/ buster/updates main
Şimdi sisteminizi Debian 10 Buster’a yükseltebilirsiniz. Depoları güncelleyip yükseltme komutunu verelim:
sudo apt update && apt upgrade
Yükseltme işlemini tamamlamak için aşağıdaki komutu verelim:
sudo apt dist-upgrade
Bu komutun çalışması, biraz zaman alacaktır. İşlem tamamlandıktan sonra, sistemi yeniden başlatalım:
sudo reboot
Sistem yeniden başladıktan sonra terminalde aşağıdaki komutu çalıştıralım:
lsb_release -a
Aşağıdakine benzer bir çıktı almanız gerekiyor:
Distributor ID: Debian
Description: Debian GNU/Linux 10.0 (buster)
Release: 10
Codename: buster
Böylelikle Debian 10 Buster’a geçişinizi doğrulamış oldunuz. Güle güle kullanın.